Voedselprobleem, op korte- en langetermijn

Tijdens ons bezoek februari 2016 werden we op rauwe wijze geconfronteerd met het voedselprobleem in het kamp.
Rijen mensen bij lijsten waarop aangegeven was wie wel en wie geen voedsel zou krijgen uitgereikt.
Jonge kindmoedertjes, smekend om eten voor twee kindjes….

Het probleem was niet geheel nieuw, maar was urgenter geworden om verschillende redenen.
De ene is dat het jaar daarvoor minder regen was gevallen dan voorheen en nu heerste er al maanden hitte en droogte.
De andere reden was, dat de UNHCR de voedselverstrekking had gestaakt. Deels was dit al aangekondigd, deels was dit ook noodzakelijk omdat deze organisatie nu mondiaal met grote, nauwelijks oplosbare problemen te kampen had gekregen.

Er liep al een School Feeding Program door het bisdom van Sunyani, maar ook daar waren de financiële middelen niet meer toereikend.
Wij hebben dat programma een half jaar financieel gesteund.
Inmiddels is de school erkend als Ghanese school en is de overheid verantwoordelijk voor de schoolvoeding.
Omdat we ons konden verdiepen in alle mogelijkheden die er wel zijn, zijn we in 2016 gestart met het opzetten van enkele coöperaties als landbouw en een naaiatelier, waarin we professionals gaan helpen via onze netwerken om bedrijven op te zetten waarmee enerzijds een inkomen wordt gegenereerd, anderzijds, een eis van ons, een mogelijkheid ontstaat om vanuit eigen middelen geld te genereren voor onderwijs en voeding.
Wij gaan ons dan geleidelijk financieel uit voeding en onderwijs terug trekken.
Geen bodemloze put dus.
Wij huldigen het standpunt dat ontwikkelingshulp pas succesvol is wanneer de ontwikkelingshulpgever overbodig is geworden!

Het naaiatelier in het kamp heeft vorm gekregen door een speciaal ingerichte ruimte. De deelnemers hebben zich verenigd in een coöperatie, maar op dit moment is het contact met ze, mede door de covid-19 pandemie, lastig. De laatste berichten zijn, dat ze wel opdrachten hebben gekregen van de UNHCR voor o.a. schooluniformen.

Ook een aantal boeren in het kamp hadden zich verenigd in een coöperatie, maar pogingen om hierin structuur te brengen faalden jammerlijk t.g.v. een oncorrigeerbaar individualisme in de groep en gebrek aan initiatief. Eind 2019 zijn we daarom overgegaan naar onze tweede doelgroep in dat project: boeren in het dorp Fetentaa. Een stuk landbouwgrond was al toegezegd om te gebruiken voor dit project. Een waterboring was daar al aangelegd en eind 2021 is ook het eerste deel van de irrigatie voltooid. In 2021 is met deze groep een pilot project gestart wat verdere steun gaat krijgen nu de organisatie Holland Green Tech daar een demoproject gaat opzetten. Essentiële onderdelen daarin zullen zijn dat deelnemers zich dienen te organiseren in coöperaties en dat wij willen proberen meerdere waterboringen te realiseren. Ook het ontwikkelen van een landbouwtrainingscentrum op het terrein, wat in 2022 als UNHCR kamp is opgeheven, hoort tot de plannen.

Een deel van de inkomsten van die projecten is bedoeld voor het te realiseren schoolkostenfonds. Zie daarvoor het hoofdstuk “Schoolopleiding en Toekomst”.

Voor de actuele stand van zaken, klik hier